τηλεκινηματογράφος

ο, Ν

(τηλεόρ.) ηλεκτρονική συσκευή που μετατρέπει σε ηλεκτρικά σήματα τις εικόνες και τον ήχο μιας κινηματογραφικής ταινίας, με σκοπό την τηλεοπτική της μετάδοση, κν. τελεσινέ.

[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην Ελληνική ελληνογενούς ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. telecinema < tele- (< τηλ[ε]-*) + cimena, το οποίο αποδόθηκε στον ελλην. τ. με τη λ. κινηματογράφος].